Onze laatste dag in Amerika, die moesten we ons goed herinneren en dus liepen we nog één maal door het Boston Common park om al het moois en de dankbaarheid op te snuiven en ‘onze vriendjes’, de eekhoorntjes, te voeden.
Ook was daar dan eindelijk de pizza die we samen zouden eten, ware het dan een iniministukje, er naar kunnen kijken was al geweldig en samen proosten we op de toekomst.
In Boston begint de vakantie en komt alles in de kerstsfeer na Thanksgiving. Het maakt ons vertrek er helaas niet makkelijker door… De avond dat de grootste kerstboom in Boston de lichtjes zal laten branden, daar móesten we gewoon bij zijn. Als afsluiter én als nieuw begin…. Rico-Jay was al moe maar wilde dit niet missen dus besloten we een Uber te bestellen en zo konden we nog net 2 keer de show mee maken. Wat is mooier dan het besef te hebben dat er een nieuwe periode aan breekt, je onder de mooiste kerstboom ooit staat, en een klein dansje doet om dit te vieren terwijl je met moeite een brok in je keel kan onderdrukken? Een onvergetelijk moment!
Samen hebben we een traantje gelaten; al die jaren, al dat ongeloof, al die pijn en al dat ongemak, langzaam komt daar nu verandering in, daar gaan we weer voor! Maar zonder de artsen in Boston en alle lieve mensen die dit Rico-Jay zó gunnen, was dit niet gelukt. Het was dan ook helemaal Rico-Jay’s eigen idee om onder die boom alle mensen te bedanken voor alles wat ze voor hem hebben gedaan…. (YouTube)
Dit zal heel emotioneel geweest zijn. Goede en veilige vlucht naar huis.
Dat was het zéker! Dank je wel, inmiddels weer veilig in ons koude kikkerland 😉