Nucleaire eieren

Zo werkt ’t hier…


Met dank aan een anonieme gift op de valreep kunnen we straks betalen. Rico zat al aan z’n nucleaire ei toen ’t international centre de afdeling belde.
Er stond nog bijna 300 op de rekening van de stichting dus enorm blij met alle donaties.

Nu 4 uur lang elk uur een foto.

Ondertussen zoeken naar een slaapplaats vanaf Zondag. De plek waar we nu zitten is een kamer welke een week beschikbaar is gesteld door de eigenaar van het gebouw. Enorm bijzonder en lief!

Met dank aan opa en oma kunnen ook papa en broer Ryan een paar dagen komen als Rico-Jay de operatie in gaat en we kunnen hun steun dan ook wel even heel hard gebruiken. Rico-Jay kijkt er naar uit maar is ook nerveus en dat is logisch.

Nu maar hopen dat de financiën niet nog meer oplopen. Het moment dat je als ouder moet zeggen, “sorry jongen, dit onderzoek is te duur, het geld is op dus we gokken het er maar op..” dat lijkt me het ergste om te moeten zeggen….

Het maakt ’t me boos en verdrietig, zo enorm teleurgesteld in het Nederlandse systeem, dik in de financiële shit zitten omdat de Nederlandse medici hebben geweigerd adequaat naar een kind zijn lichamelijke problemen te kijken, mee te werken aan de verzoeken van Boston Children’s Hospital en alles te frustreren wat tot een levensverbeterende kwaliteit van leven van een inmiddels 9 jarige kan leiden.
Wat nou, wij hebben de beste zorg in Nederland?!!!

Artsen welke blind op het geneuzel en een mening van een collega vertrouwen, zich enkel beroepen op het protocol en zelf geen enkele moeite doen om verder te kijken dan hun neus lang is, wat nou liefde voor het vak??

Share Button
®2024 Stichting Rico-Jay To America