Verheugen op arts

Een diepdroevige Rico-Jay, na het eten, toen ik even de mail na keek en daar, in de mail van zijn dokter, las dat de afspraak van morgen niet doorgaat.
Het dossier uit Boston is nog niet doorgestuurd en de arts wil zich goed voorbereiden.
…..Het verhaal van Rico is ingewikkeld en verdient alle aandacht in voorbereiding. Dit kan ik nu niet goed doen. Excuus hiervoor….”
Rico-Jay barste in tranen uit.
“lieverd, waarom ben je nu zo verdrietig?”
“omdat het wéér niet door gaat en ik zo graag er heen wilde”
“Want?”
“Omdat hij dan misschien even met een foto in mijn buik kan kijken waar die pijn vandaan komt…”
“maar kerel, je weet toch dat de arts jou ook niet zo maar kan helpen”
jawel, maar misschien kan hij zien of daar wat zit, sinds die val van de step en ik het stuur in mijn buik kreeg….ik heb daar steeds zo’n buikpijn”
“ja dat weet ik, en daar heb je misschien een punt, maar dan nóg kan de dokter er weinig mee als hij niet weet wat er allemaal al onderzocht is, laat staan dat hij überhaupt weet wat wat er de afgelopen 3 jaar heeft gespeeld. De dokter kan het niet helpen dat hij de gegevens uit Boston nog niet heeft en hij wil jou niet onnodig laten komen óf zomaar iets bij je doen. De dokter wil jou ook niet onnodig plagen dus eigenlijk is het een goed teken want hij wil zich heel goed voorbereiden.”
jawel, dat weet ik wel……maar toch……en dan moet jij maar uitleggen waarom ik morgen wél op school ben!”
“dat komt wel goed, ik denk dat ze al lang blij zijn dat je er bent”
ja ….nou….. *snikt een keer* …..breng me maar naar bed….”
Acht jaar en je verheugd je op een arts!
Met een dikke knuffel wenste ik hem welterusten en hoopte dat hij snel in slaap zou vallen.
Vijf minuten later was Rico-Jay in dromenland en kon ik Ryan een kusje gaan geven, die zich op zijn beurt weer druk maakte om zijn afspraak van volgende week waarop hij met zijn vriendinnetje zou gaan spelen…..
Gelukkig is (bijna) overal een oplossing voor 🙂
Share Button
®2024 Stichting Rico-Jay To America