Saved

Vandaag, zondag, moesten we dus uit het gratis ter beschikbaar gestelde appartement maar omdat Childrens Hospital Housing vol geboekt was, moesten we zelf een ander onderkomen regelen en dat bleek nogal een dingetje.

Onze lieve vriend, inmiddels vanuit Florida, heeft zich een ongeluk gebeld want op korte termijn iets regelen, en dan ook nog voor zo min mogelijk geld, is bijna niet te doen in Boston.

Omdat Emma van Hospitality Homes de eerste 5 dagen had geregeld, vroegen we haar wanhopig of ze ons alsjeblieft wilde helpen. We zouden vrijdag ochtend horen of ze iets gevonden had of niet.

En terwijl Rico-Jay zijn, met smaak naar binnen gewerkte, nucleaire eieren op de foto liet zetten, zapte ik op mijn telefoon tussen de mail, de ING app om de nota over te maken en Bed & Breakfast sites.

Een betaling naar het buitenland doen is geen ingebouwde handigheid in de ING-app en net toen het zweet me uitbrak, van mijn onhandige gestuntel met kladblokjes, het zoeken naar een pen welke altijd helemaal onder in een rugzak verdwijnt en de gedachte dat we mogelijk ‘op straat’ moesten slapen met 2 kinderen, kregen we een appje waar mijn ogen het niet droog bij hielden;

Onze lieve vriend had Emma van Hospitality Homes gesproken en er was een appartement beschikbaar, niet alleen voor een minimum bedrag maar ook nog eens in een spiksplinternieuw appartement, geheel rolstoelvriendelijk!!

We konden ‘s middags al de sleutel halen i.v.m. het weekend en als we wilden, konden we er de volgende dag al in.

We verbazen ons continu over de enorme vriendelijkheid en gastvrijheid waarmee we benaderd worden, telkens weer. En het medeleven met Rico-Jay na het horen waarom hij hier is, hartverwarmend! Onbekende mensen, maar oh zo betrokken.

Emma bleek in het echt al net zo leuk als via de mail en het appartement, daarvan viel onze mond open; Wat mooi, wat groot, wat netjes en wat luxe!

We besloten de volgende dag onze spullen te brengen.

Dat deden we in 2 etappes gezien we 2 mega koffers, 2 kleinere en een rolstoel bij ons hebben, geen handige combi met een zere rug, en geen gevoel meer in je voeten dus het werden 2 UBER ritten. Overigens een super systeem wat enorm goed werkt en relatief goedkoop is ten opzichte van het openbaar vervoer.

Vanaf gisteren zitten we dus in ons nieuwe onderkomen, en konden we vast wat boodschappen halen voordat papa en broer Ryan zondag aan zouden komen…

En toen werden we om 04:15 uur wakker gebeld dat de vlucht van papa en broer Ryan gecanceld is vanwege slecht weer. Teleurstelling en lichtelijke paniek toen ook nog eens werd vermeld dat het zelfs wel vrijdag kon worden…..

Dat is de moeite niet!

De teleurstelling sloeg om in boosheid toen de hulp op Schiphol ook nog eens te wensen over liet maar na een paar uur informeren en uitleggen was er een dienstwisseling met aardige en begripvolle dames welke echt hun best deden echter zonder zekerheid te kunnen geven.

En terwijl papa en Ryan zich naar een hotel begaven voor de nacht, was daar onze lieve vriend welke wel even de noodzaak van hun vlucht zou doorgeven aan de vliegmaatschappij.

Onze lieve vriend is inmiddels een doorgewinterde Amerikaan en weet exact hoe hij bepaalde zaken moet benaderen met als gevolg dat we nu de zekerheid hebben dat papa en Ryan er bij zullen zijn als Rico-Jay zijn oogjes sluit ter voorbereiding van een beter leven….

Saved….again!

Share Button
®2024 Stichting Rico-Jay To America