Bang om te eten

Niet te geloven!
De beschuiten gaan er met geen mogelijkheid in dus de zuster kwam en noemde van alles op wat hij misschien wel wilde eten; boterham, yoghurt, toetje…. het was allemaal “nee”…. totdat ze een TOSTI noemde! ! De stinkerd!
Krijgt hij t ook nog voor elkaar dat de zuster een tosti voor hem heeft geregeld!
Ik zeg: OMSLAG VAN DE DAG IN POSITIEVE ZIN! 🙂
En nog ff een ’trap’ na: “mama, de zusters maken hier de tosti’s lekkerder dan thuis”…. 😉
Helaas begon hij iets te enthousiast met eten, halverwege kreeg hij er echt niets meer bij dus toen maar even de speelkamer proberen. ..
Tijd voor actie!
Na een kleine wandeling naar de speelkamer, wat tekenwerk en terug naar de kamer lopen, toch nog even naar buiten in t stoeltje voor de frisse lucht.
Rico viel er bijna bij in slaap en was misselijk, duizelig en had buikpijn en na lang aandringen vond hij het goed dat ik hem weer naar de kamer bracht.
Nu lekker in bed in afwachting van het eten (zo enthousiast als dat hij er steeds aan begint, zo snel zit hij weer vol).
Drinken gaat ook langzaam. 2 bekers tot nu toe en t infuus was nog wel even stop gezet. …
Morgen eens vragen of ze zijn HB eens kunnen prikken, met zo weinig eten en drinken zal t HB ook laag zijn en dus ook een oorzaak van dat hij zich zo slecht voelt
Voor het avondeten kreeg hij patat, je zou toch denken dat dit de grote verassing van de dag is maar niets is minder waar;
Jaaaa hoorrrrrrr……een half(!!!!!) patatje en het bed weer vol gekotst………
alle moeite wederom voor niks…..2 bekers drinken, een halve tosti en een half patatje in 3 seconden er weer uit…..
Frustrerend voor Rico die graag met kerst thuis wil zijn en het eerste wat hij riep na het spugen…….
Het meest vervelende voor hem;  de opmerking dat hij misschien bang is om te eten….NOU, DUS NIET!
Dit maken we al 3 jr zo met vlagen mee en bang om te eten is hij geenszins!
Hij is al geen patat-eter, maar Rico-Jay had zich wel verheugd op de kroket.
De dokter die ze hebben gebeld komt niet.
Moest maar medicatie in…….beetje jammer.
Je kan me alles wijs maken maar dit is niet van angst en niet meer vd narcose…..
maar ja, t is zondag.
Ach, ik kan er altijd nog een mail uit gooien naar zijn eigen arts. Komt goed!
Rico is verdrietig dat hij weer heeft overgeven, steeds bang dat hij met de kerst niet thuis is…..
Voor de EDS-rs onder ons; check dat handje! …..?….
Nadat hij onder de douche was geweest en we de plak (stomazakje)er af haalden deed het géén pijn dus vanaf nu doen we dat onder de douche…
Hij heeft weer dorst en eet een paar zoute stokjes…
Hoop dat t er in blijft en dat hij lekker slaapt. Ondertussen is er medicatie tegen de misselijkheid en pijn door t infuus gelopen en ik hoop ook dat t deze x wel helpt…
Rico slaapt nu rustig, het infuus is verhoogd en de pijn medicatie er weer door.
Volgens mij zetten ze bij mij de babyfoon geregeld aan want nadat ik mijn mams had gebeld en mn zorgen had geuit betreft opname voedingsstoffen, kwam de zuster met de mededeling dat ze morgen wil overleggen met arts en diëtiste om Rico desnoods via n sonde bij te voeden! !!
Immers, zo sterkt hij niet aan en komt hij er nooit weg.
Fijn dat er wordt mee gedacht 😉
Heb mijn zorgen ook geuit over zijn maag.
Heb zo t gevoel dat er ergens iets niet klopt. ..  eerst morgen maar afwachten.
Het zou ook wenselijk zijn dat ze hem wegen.
Direct na de operatie 17, 75 kg. En nu een week later en geen eten/drinken wat er in is gebleven. Ik geloof dat die vraag ook niet onterecht is. ..


Share Button
®2024 Stichting Rico-Jay To America