Kan het onderwijs nog even in ‘coronamodus’ blijven?

Column

Toen in maart de scholen dichtgingen was online lesgeven ineens de normaalste zaak van de wereld. Een flinke opluchting voor Reinette de Boer, die twee chronisch zieke kinderen heeft en al jaren strijdt voor afstandsonderwijs. Haar wens voor na de zomervakantie? Dat ieder kind op afstand onderwijs kan blijven volgen.

‘Mijn man en ik zijn nuchtere mensen. Dat moet denk ik ook als je twee chronisch zieke kinderen hebt. Ryan (14) en Rico-Jay (12) hebben allebei veel zorg nodig. Hoeveel zorg dat is verschilt per dag, afhankelijk van hoe ze zich voelen. Soms lijkt het alsof er niets aan de hand is en op andere momenten kunnen ze niks. Dat is voor de buitenwereld soms lastig te begrijpen.

Ryan zit op het Carmel College in Delden. Als hij zich goed voelt gaat hij gewoon naar school, maar dat lukt helaas niet altijd. En ook als het wel lukt is een schooldag best pittig voor hem. Als we Ryan aan het einde van de dag ophalen is hij doodmoe. Dan gaat hij slapen en pakt hij later zijn huiswerk op. Gelukkig houdt de school heel goed rekening met Ryan. Hij heeft een maatje die hem helpt en als de klas te druk voor hem is kan hij naar een speciale stille ruimte, waar ook een docent aanwezig is.

Coronatijd

Ik dacht dat het op school niet heel veel beter kon voor Ryan. Maar toen kwam de coronacrisis. Ik was opgelucht toen ik hoorde dat alle scholen hun deuren moesten sluiten. Ik dacht: godzijdank. Want het maakte alles een stukje makkelijker voor ons. Ryan had in de weken daarvoor veel last gehad van migraineaanvallen en was dus veel afwezig geweest. En weet je, het is rot om telkens te moeten zeggen dat je kind wéér te ziek is om naar school te komen. Nu was iedereen noodgedwongen absent en was Ryan geen uitzondering meer. Ryan zei in die eerste weken ook: welkom in mijn leven.

Online onderwijs

In de dagen daarna ging het Carmel College online onderwijs geven. Dat was binnen 2 dagen geregeld. De snelheid waarmee dat ging heeft mij enorm verbaasd. Dat die leraren dat voor elkaar hebben gekregen! En toen kwam bij mij het moment dat ik dacht: wow, het kan dus nóg beter dan het al was voor Ryan. Ineens kon hij vanuit huis toch samen met zijn klasgenoten zijn, net zoals op school. De leerlingen moesten het beeld en geluid wel uitzetten, maar ze konden de leerkracht horen, vragen stellen via de chat en kregen zelfs een-op-een tijd met de docent. Dat was geweldig!

foto van een jongen in een mitella, zittend op een stoel met een zonnebril op en een blik in zijn handen

Het perspectief van Ryan

‘Voor mij was de coronatijd geen vervelende tijd, eigenlijk was mijn leven niet anders dan anders. Het liefst ga ik natuurlijk naar school, maar als ik mij zo slecht voel, dan ben ik wel blij dat ik vanuit mijn bed kan inloggen om toch mee te kunnen doen. Wij hebben een groepsapp zodat ik niks mis en ik ook weet wanneer ik via Teams kan meekijken in de klas. Dat is wel fijn, want juist de uitleg van de leraar is voor mij belangrijk, dan hoef ik het niet zelf allemaal uit te zoeken.

Ik ben wel blij dat onze school het wil uitproberen om mij bij elke les te betrekken via Teams. Soms gaat het heel goed, maar soms lukt het niet om in te loggen of is de verbinding niet zo goed. Ik hoop dat dit nog gaat veranderen en dat het mogelijk blijft om online de lessen te kunnen volgen als ik mij te slecht voel om naar school te komen.’

Tegelijkertijd vond ik het een rare gewaarwording. Ik heb me zo lang hard gemaakt voor onderwijs op afstand en dan is het in coronatijd binnen 2 dagen geregeld. Het kan dus wél. Ik vond het extra frustrerend omdat Rico-Jay op dat moment nog een thuiszitter was en op geen enkele school terecht kon, online onderwijs of niet. Gelukkig hebben we vlak voor de zomer te horen gekregen dat hij terecht kan op een school in Brummen. Eindelijk!

Waardevol

Het betekent zo veel voor kinderen met een chronische ziekte of beperking om gewoon naar school te kunnen gaan. Dat zag ik ook aan Ryan, die op de laatste schooldag zijn rapport op ging halen. Hij heeft het zo leuk gehad, hij was blij om iedereen weer te zien: de leerlingen, de leerkrachten. Dat is heel waardevol. Het is gewoon prettig dat je kunt zeggen: ik ga naar school en ik heb klasgenootjes.

Lessen uit de coronacrisis

Mijn wens voor na de zomervakantie is dat kinderen zoals Ryan op afstand onderwijs kunnen blijven volgen, zoals nu. Zodat ze betrokken blijven en tegelijkertijd met hun klasgenoten les krijgen. Dat is beter voor iedereen: voor de leerling zelf, maar ook voor de leerkracht die niet alles dubbel uit hoeft te leggen. Het hoeft niet standaard te zijn hoor, als het maar mogelijk is. Niet alleen voor kinderen met een chronische ziekte of beperking, maar ook voor kinderen die met griep thuis blijven of in het ziekenhuis liggen.

De school van Ryan pakt dit al goed op. Ryan kan ook na de zomer via Teams alle lessen volgen terwijl zijn klasgenoten op school zijn. Het loopt niet altijd even soepel omdat Ryan soms niet in kan loggen of de verbinding slecht is, maar het is wel fijn dat er rekening met hem gehouden wordt. Ik vind het heel mooi dat het Carmel College bereid is om de positieve dingen uit de coronacrisis mee te nemen naar het volgende schooljaar. Ik zou iedere school op willen roepen om hetzelfde te doen en onderwijs op afstand het nieuwe normaal te maken voor ieder kind die dat nodig heeft.

Wie is Reinette?

Reinette woont in Haaksbergen en is moeder van 4 kinderen. De jongste twee, Ryan (14) en Rico-Jay (12), wonen nog thuis. De andere kinderen wonen al op zichzelf, maar komen regelmatig naar huis. Reinette, Ryan en Rico-Jay zijn alle drie chronisch ziek.

Ondanks haar ziekte is Reinette behoorlijk actief. Ze doet veel met lotgenotencontact, is ambassadeur voor Zorgeloos naar School, een stichting die zich inzet voor alle leerlingen met een chronische aandoening, hun ouders en scholen en is voorzitter van Stichting OverdrukSyndroom NL. Of dat wel gaat? ‘Ja hoor. Het zijn allemaal dingen die vrijblijvend qua tijd zijn en waarbij ik kan blijven liggen. Ik hoef geen heel inspannend werk te doen.’

Zichtbaar met een chronische aandoening in de klas

In iedere reguliere klas zitten gemiddeld drie leerlingen met een chronische aandoening of langdurige ziekte. Een groot deel van deze leerlingen heeft aanpassingen nodig om het schoolprogramma te kunnen volgen. Toch zijn veel scholen niet of nauwelijks op de hoogte van wat zij voor deze kinderen kunnen doen. Stichting Zorgeloos naar School ontwikkelde een doe-het-samen gids, met handvatten voor ouders, leerlingen en schoolpersoneel om met elkaar om de tafel te gaan en tot een op-maat-gemaakte oplossing te komen. Deze succesformule wordt nu opgeschaald met financiering vanuit het ZonMw-programma Voor elkaar!

Meer weten? Lees dan het interview met Lydia Braakman, directeur van Zorgeloos naar School.

Redactie Lucinda van Ewijk Fotografie Eigen foto / Shutterstock

Meer informatie

Link: https://publicaties.zonmw.nl/gehandicapten-en-chronisch-zieken/kan-het-onderwijs-nog-even-in-coronamodus-blijven/