Kerstnacht

Het is bijna 04:00 uur, ik kijk om mij heen, Rico-Jay slaapt heerlijk en straalt een bepaalde rust uit waardoor ik me even niet om hem hoef te bekommeren.

Enorm veel kaarten uitgestald op de kastjes voor het raam welke ons een uitzicht over heel Amsterdam geven, zo lijkt het wel.

Die lampjes in de verte, ze blijven intrigeren.

Uren lang zou ik er naar kunnen kijken…

Het is bijna kerst, rommelige dagen achter de rug en nog steeds is niet alles in volledige paraatheid voor slingers en muziek.

Wat kan ‘afwachten’ dan opeens een nietveelzeggend iets zijn…

Dit is ook de tijd dat ik meestal terug kijk, het jaar voorbij loop.
Wat zo rumoerig begon of aanwezig was heeft nu een stuk rust gebracht met nog altijd 1 oog open. Helaas moet dat, nog steeds….het wordt een gewenning óók voor de kleintjes.

Dankbaar voor alle hulp, lieve mensen om mij heen, mijn al groter wordende kinderen, m’n ouders en mijn liefste…
Samen hebben we het weer gered en samen zullen we ook het volgend jaar redden.

Ik mag mij een gelukkig mens noemen al zullen weinigen dit wellicht snappen.
Vandaag meerdere leuke, nuttige gesprekken gehad met de artsen, verpleging en vrijwilligers, ook dankbaar voor hun inzet!

Veel ellende, verdriet, onbegrip en tekortkomingen vallen in het niet als je vast blijft houden aan het idee:
Van de 24 uur per dag is er ALTIJD wel 5 minuten waarin je kan lachen of je schouders op kan halen met de gedachte: “morgen nieuwe dag nieuwe kansen”.

Ik hou me graag vast aan die positieve 5 minuten en stap daarmee de nieuwe dag in.

Dat zijn er dan weer 5 in voorsprong 🙂

Weltrusten!

 

Share Button

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

®2024 Stichting Rico-Jay To America